maandag 13 oktober 2014

Een lang gekoesterde wens.


Een tijd geleden hebben wij een lang gekoesterde wens kunnen realiseren: een nestje kittens. Allereerst kennis vergaren en dat viel niet mee. We hebben shows bezocht en met fokkers gesproken en het werd ons snel duidelijk, dat iedere fokker zijn eigen filosofie over het fokken heeft. We hebben Ed en Marja Mast gevraagd of zij onze mentoren wilden zijn en dat hebben ze geweten! Ze werden bedolven onder een tsunami van vragen. Er volgden vele gezellige avonden aan Eds en Marja’s eettafel en daar werden alle vragen besproken en natuurlijk alle prachtige bengalen geaaid en geknuffeld.
Eindelijk was het zover, we verwachten ons eerste nestje………..
 



Shadee werd moeder en kreeg vijf prachtige kittens. We werden met dit nestje meteen in het diepe gegooid, want de kittens waren erg onrustig en bleven hartverscheurend piepen. Mijn hart brak en na een paar uur kon ik het niet meer aanzien en heb ik Marja gebeld. Ik zat aan het raam gekleefd om te kijken of ze eraan kwam. Eindelijk kwam ze in haar “Bengalenmobiel” aanrijden.
De eerste melk die de kittens bij hun moeder drinken geeft hen weerstand tegen ziekten het is dus van groot belang dat ze zoveel mogelijk bij moeder drinken.Marja liet me zien hoe ik een kitten bij de goede tepels kon aanleggen. Voor Marja waren het vloeiende handelingen, bij mij was het een vreselijk gestuntel: de kittens waren zo klein en breekbaar. Ze wriemelden en piepten hartverscheurend, want ze hadden zo’n honger.


Het was niet anders de kittens moesten geflest worden, maar ze bleven ook bij mams drinken.
Het klinkt simpel: kittens flessen, maar niets is minder waar. Een simpel gat in de speen prikken was al moeilijk, maar gelukkig ben ik iemand die van reserves houd. Dus spenen genoeg in allerlei vormen. De melk moest niet uit de speen stromen, maar het kitten moest zich ook niet ongans zuigen om melk binnen te krijgen. Vervolgens hoop je dat je melk hebt die de kittens lekker vinden en dat was  gelukkig het geval. Het kostte veel meer moeite om de kittens de fles te geven, de speen in hun bekje krijgen leek  niet zo’n probleem. Gewoon wachten tot ze het op een piepen zetten en dan de speen in het bekje proberen te krijgen. De kittens hadden honger dus ze piepten dat het een lieve lust was en ze hadden een groot bekje wanneer ze hun bekje opensperden. Kon niet mis gaan zou je denken. Niets is minder waar, ze wilden mijn speentje niet, het rook raar, het smaakte raar, het voelde raar. Bovendien lagen ze niet lekker warm tegen hun moeder. Ze wriemelden onophoudelijk om zover mogelijk uit de buurt van dat enge ding te blijven.

 

 

Warmte is van groot belang voor zulke jonge kittens, wanneer we ze de fles gaven, wikkelden we de kittens in een fleece. Dat had een onverwacht voordeel, omdat de kittens als het ware gebakerd waren, konden ze minder wriemelen. Zodra hun pootjes de ruimte kregen, begonnen ze fanatiek met alle pootjes te zwaaien.












De kleintjes hadden meteen na hun geboorte al scherpe nageltjes waarmee ze zich aan moeders pels vastklampen. Ontevreden piepend liggen de kittens bij mams, zodra ze door hadden dat ze vrij waren, kropen ze weer naar hun moeder.

Eigenwijze rakkers, liever bij moeder uit alle macht zuigen voor een druppeltje melk, dan aan mijn flesje zuigen en gemakkelijk melk binnen krijgen. Iedere keer weer een strijd, die de kittens wonnen, want ik was in tranen na zo’n voeding sessie   .” Zoveel weerstand maakt een mens moedeloos.


 

Gelukkig heeft Moeder Natuur me geholpen, want ze kregen honger en dus moesten de kittens genoegen nemen met dat “enge ding”. Natuurlijk bleven ze weerstand bieden en spontaan hun bekje openen was er niet bij, maar ik werd steeds slimmer en sneller.

De kittens werden dag en nacht iedere twee uur geflest en dat was geen sinecure. Ik was overdag met ze in de weer en Ivan kwam na zijn werk het flessen overnemen en dan kroop ik mijn bed in. Maar het ging goed met de kittens, ze werden iedere dag gewogen en ze groeiden goed.



Na twee weken gingen bij de meeste kittens de oogjes open. De reukzin van kittens is meteen na de geboorte goed ontwikkeld. Ze oriƫnteren zich op de nestgeur en de geur van mams. Het is belangrijk om de doeken niet na de geboorte te verschonen, maar daar een paar dagen mee te wachten. Wij vinden het dan niet fris ruiken, maar het is van groot belang voor mamma en haar kittens.
Dit is Ajram en we besloten dit kitten te houden.





Dit zijn de andere kittens van Shadee, het zijn Black tabby spotted bengaal kittens.



 
 

 
 
 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten